yogun bir hastalık döneminden geçtik,ana oğul şükür babamız hala direnmekte.paşam ın bronşiyoliti her hastalıkta olduğu gibi gene tetikledi buharımıza başladık ve malesefki antibiyotık kullandık artık alıştı kendi buharini kendi veriyor kuzum.bende öylesine gittiğim doktordan hastaneye yatmaktan son anda kurtuldum.akçiğerlerimde ses geliyomuş.paşama üzülmekten kendimi unuttum.artık ev ahalisi öksürüklerime alışmış sese duyarlı oğlum uykusunda bile kımıldamıyodu öksürüklerimden:)
Hep ALLAHIM hastalıklardan koru oğlumu diyorum amahastalıkta insana başka bir boyutta bakmasına vesileoluyo,sağlığın kıymetini,yemek yemenin güzelliğini ,gezmeyi ,dışarı çıkabilmeyi,elimizde olan nimetlere tekrar tekrar şükretmemiz gerektiğini hatırlatıyo.
O hastalıktan çıktığında yemeğe ağzını her açışındakı benım mutluluğum yaşamaya değer,hiç hasta olmasak o mutluluğun kıymetini bilemeyeceğim belkide.keşke şu buhar içi bronşiyoliti olmasa diyorum sonra sus fatma beterin beteri var tedavisi olan bişi,anneler ne acılar çekiyor düşündükce içim acıyo ALLAHIM sabırlar versin.O makıne olmasa çocuğum rahat uyuyamıyacaktı diyorum şükürlerolsun yaradanıma kimseyi evlatlarıyla imtihan etmesin.AMİN.
Bu hastalıkta iç hesaplaşmalarıyla geçti hastalkta bile negüzellikler var bunu gördüm.sabretmeli bununda bir imtihan olduğunu bilmeli.
Herkese sağlıklı huzurlu günler diliyorum.